Knuffel jezelf (en die ander) gelukkig!
Het troost, het verwarmt, het maakt vrolijk: een innige knuffel veilt de scherpe kantjes van het leven. Je wordt er – letterlijk – gelukkig van, want bij een warme omhelzing produceert ons lichaam oxytocine, een hormoon dat je geluksgevoel stimuleert. Iemand een knuffel geven, is dus zoveel meer dan een sociaal gebaar. Het is een krachtig instrument om zowel onze fysieke, als onze mentale gezondheid te bevorderen.
“Kom hier, dat ik u tegen mijne gilet trek!” Voor de Amerikaanse dominee Kevin Zaborney kunnen we het vandaag niet vaak genoeg zeggen én doen. Zaborney riep 21 januari al in 1986 officieel uit tot knuffeldag. De brave man dacht dat we in de donkere eerste maand van het jaar – blue Monday in gedachten – wel wat extra warmte konden gebruiken. En daar valt zeker wat voor te zeggen.
Minder stress, meer geluk
Het concept knuffelen heeft de eer een hormoon naar zich vernoemd te hebben: het knuffelhormoon oxytocine. Dit komt vrij bij onder andere het geven en krijgen van knuffels. Maar ook schouderklopjes, vrijen, oogcontact of een fijn gesprek kunnen de aanmaak van oxytocine bevorderen. Het gevolg? Ons immuunsysteem gaat beter werken omdat regelmatige knuffelsessies de productie van witte bloedcellen stimuleren. Die helpen ons lichaam te vechten tegen infecties en ziekten. Maar een stevige omhelzing vermindert ook stress en angst omdat het de productie van het stresshormoon cortisol verlaagt. De band met degene die we vastnemen, wordt sterker én ons geluksgevoel gaat de hoogte in. Oxytocine speelt bovendien een belangrijke rol tijdens de bevalling en in de hechtingsrelatie tussen ouder en kind.
Knuffelen brengt ons samen, bevordert de interactie en creëert verbondenheid. En dit zonder dat we ons daar echt bewust van zijn
Biologisch of evolutionair gezien lijkt knuffelen dus vooral een sociale functie te vervullen: het brengt ons samen, bevordert de interactie en creëert verbondenheid. En dit allemaal zonder dat we ons daar echt bewust van zijn. Tot… de mogelijkheid van dat fysieke contact opeens wegvalt. Denk maar aan de impact van de coronamaatregelen op ons mentaal welbevinden. In de periode dat COVID-19 wild om zich heen sloeg, moesten we verplicht afstand van elkaar houden. En die fysieke afstand dreigde ook een mentale afstand te worden. Mensen zijn veerkrachtig, maar tegen het wegvallen van elke omhelzing en iedere aanraking, zijn we maar moeilijk opgewassen. Toen en daar merkten we allemaal het belang van dichtbij zijn.
Er voor elkaar zijn
Mensen zijn nu eenmaal sociale dieren. We hebben elkaar nodig. Maar uiteraard vraag je eerst toestemming vooraleer je iemand vastpakt. Knuffelen is en blijft een intieme handeling. En ja, er zijn mensen die niet graag knuffelen. Het gaat om nabijheid en verbondenheid. Knuffelen is daar hét toonbeeld van: het is het ultieme gebaar om te tonen dat je er voor elkaar bent, dat jullie voor elkaar opkomen. Maar verbondenheid creëren kan natuurlijk op meerdere manieren. Door bijvoorbeeld complimenten te geven, je in te zetten voor een ander, het gesprek aan te gaan, er te zijn. Lees op geluksdriehoek.be meer over verbondenheid en hoe je hier - al dan niet knuffelend – op kan inzetten.
Verbondenheid als bouwblok van geluk
Onderzoek toont aan dat verbondenheid en ons mentaal welbevinden onlosmakend met elkaar verbonden zijn. Het beste bewijs voor deze these is de Harvard Happiness Study. Deze studie loopt al sinds 1938 en toont aan dat mensen met waardevolle (lees: kwalitatieve en niet per se kwantitatieve) contacten niet enkel gelukkiger zijn, maar zelfs gezonder zijn en langer leven. Je goed omringd voelen is dan ook niet voor niets één van de bouwblokken van geluk in de geluksdriehoek… Meer weten hierover? Luister dan ook eens naar deze Ted Talk.
